شوربختانه این روزها در ایران رویکرد خوبی نسبت به پاسداشت افتخار آفرینان این سرزمین کهن دیده نمی شود. حتی گاهی می بینیم که عده ای به دنبال از میان برداشتن ارزش های ملی و حماسی ما هستند. نمونه ی بارز آن همین اخبار چند وقت پیش درباره ی مجسمه های ساری و یاسوج بود.

این در حالی است که در سراسر جهان از بزرگان این سرزمین به نیکی یاد می شود و در برخی از مکان ها بزرگداشت ایرانیان آنقدر شگفت انگیز است که از همه بیشتر خود ما ایرانیان شگفت زده می شویم.

از آنجایی که بر شمردن همه ی این موارد در این مجال نمی گنجد در این نوشتار به معرفی چند مورد جالب می پردازیم.

در پارک المپیک سیدنی استرالیا که یکی از زیبا ترین پارک های این کشور است نقش برجسته ای از کوروش بزرگ نگهداری می شود که حال و هوای خاصی به آن مکان داده است.

 این مجسمه که یک دوباره سازی از نقش برجسته ای به همین شکل در پاسارگاد است، توسط Lewis Batros  و با همکاری «فرشته صادق» ساخته شده است.

 جالب تر از همه، توضیحاتی است که در زیر این نقش برجسته نگاشته شده است که تصویر آن را در زیر می بینید:

همان طور که  مشاهده می کنید، در این توضیحات کوروش به عنوان  بنیان گذار اولین و بزرگ ترین جامعه ی چند فرهنگی ( جامعه ای که از اقوام مختلف با زبان ها و آیین های گوناگون تشکیل شده است ) در طول تاریخ بشر معرفی شده است و شیوه  اداره حکومت وی بر اساس احترام و بزرگداشت شأن انسانی بیان شده است. همچنین با اشاره به استوانه ی کوروش بزرگ آن را اولین اعلامیه ی حقوق بشر معرفی کرده است.

در کشوری مانند ایتالیا که شاعران بزرگی همچون «دانته» را در تاریخ خود می بیند و آن هم در شهری مانند رم شاید تصور وجود چنین مجسمه ای سخت باشد. مجسمه ای بسیار زیبا، واقع در میدان فردوسی رم که185 سانتیمتر ارتفاع دارد و از مرمر سفید ساخته شده است.

شادروان «علی اصغر حکمت شیرازی» در خاطراتش این چنین می نویسد: «بعد از ساعت به منزل مراجعت کردیم. در سر راه در یک از میدانها کوچک ویلابورگز، محلّ زیبای که به نام «فردوس» موسوم است به «پیاتزا فردوس» قدر گردش کرده، تصمیم گرفتم که ان‏شاءاللّه اعتبار برا سفارت ایران بفرستم تا مجسمه فردوس را در آنجا نصب نمایند»

سر انجام ابوالحسن صدیق هنرمند ایرانی این شاهکار را خلق می کند. گوستینوس آمبروزی مجسمه‌ساز ایتالیایی با دیدن این مجسمه چنان تحت تاثیر قرار گرفت که در دفتر یادبود نوشت: دنیا بداند، من خالق مجسمه ی فردوسی را میکل آنژ ثانی شرق شناختم.

اردیبهشت ماه امسال در مادرید اسپانیا اتفاق جالبی افتاد. محوطه دانشکده زبان و ادبیات دانشگاه کمپلوتنسه مادرید میزبان تندیس حکیم خیام نیشابوری شد. خیام با سـه لقب مهم  «منجم، ریاضی دان و شاعر» معرفی شده است.

محمدباقر خرمشاد رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در سخنانش هنگام رونمایی این تندیس گفت: «به عنوان یک ایرانی جز تشکر چیزی نمی‌توانم بگویم.»

همــــان طور کـه می دانید خیام یکی از شخصیت های محبوب نزد علم دوستان جهان است و در همه جای دنیا از او به نیـکی یاد می شود.

اما بزرگداشت ایرانیان به تندیس ها محدود نمی شود. از آنجایی که بزرگان این سرزمین نقش اسـاسی در عــلم و فرهنـگ جهانیان داشته اند در بسیاری از مجامع علمی و فرهنگی از بزرگان ایرانی  به نیکی یاد می شود.

مواردی از این دست که بزرگداشت ایرانیان در جای جای این گیتی پهناور به چشم می خورد بسیار فراوان است. زیبنده است که از پور سینا هم یاد کنیم. پور سینا در دنیای امروز، به ویژه در غرب به آوی سنا (Avicenna)  معروف است. به منظور بزرگداشت وی نام Avicenna  را بر بسیاری از اصطلاحات علمی قرار داده اند.

اما این نوشتار را با تصویر زیر پایان می دهیم. یادبودی که به مناسبت درگذشت یکی از اساتید و هیئت علمی کالج سن آنتونیو امریکا که به اشعار مولانا - شاعر و عارف ایرانی - مزین شده ‌است: